Ciekawostki

http://orka2.sejm.gov.pl/Debata2.nsf/63 … enDocument

"W dniu 29 stycznia br. Kazimierz Krasny, wicedyrektor Departamentu Prokuratury Ministerstwa Sprawiedliwości skierował na ręce Stanisława Jaworskiego, ówczesnego prokuratora wojewódzkiego w Warszawie, pismo, w którym m.in. czytamy: ˝...polecam przygotowanie wniosku o uchylenie immunitetu poselskiego wobec pana posła Leszka Millera. [...] Proszę we wniosku uwzględnić argumenty, które były przedmiotem narady w tej sprawie˝.

    Problem był ważny i istotny, skoro organizowano specjalne narady w tej sprawie, na których zastanawiano się, jaka ma być użyta argumentacja.

    W dniu 10 lutego br. naczelnik wydziału śledczego prokuratury warszawskiej Zbigniew Żeleźnicki przekazał wspomnianemu Kazimierzowi Krasnemu pismo przewodnie i notatkę prokuratora Zbigniewa Goszczyńskiego, który prowadził tę sprawę. Treść tych dokumentów nie pozostawia żadnych wątpliwości. ˝Analiza materiału dowodowego - piszą autorzy tej notatki - zdaniem prokuratora prowadzącego postępowanie oraz kierownictwa Prokuratury Wojewódzkiej w Warszawie nie daje podstaw do penalizacji zachowania Leszka Millera w tej sprawie. [...] Z wyżej wymienionych względów prowadzący sprawę prokurator nie może sporządzić wniosku o uchylenie immunitetu poselskiego, gdyż nie widzi podstaw do przyjęcia jakiejkolwiek kwalifikacji prawnej z ustawy karnej˝. I dalej: ˝Jednocześnie, mając na uwadze tak daleko idące różnice w koncepcji zakończenia postępowania, uważam za niemożliwe dalsze prowadzenie śledztwa i wnoszę o wyłączenie mnie z tej sprawy˝.

    Prokurator Zbigniew Goszczyński został rzeczywiście wyłączony i przesunięty do prokuratury rejonowej Praga-Południe.

    Reakcja prokuratury generalnej na notatkę prokuratorów z prokuratury warszawskiej była błyskawiczna. Już następnego dnia, 11 lutego br., pan Kazimierz Krasny przekazał Józefowi Piechocie - zastępcy prokuratora wojewódzkiego w Warszawie - pismo, w którym w pkt. 5 wnosił o: ˝przekazanie w poniedziałek 16 lutego o godz. 10 kserokopii akt wraz z wnioskiem o wystąpienie prokuratora generalnego o pozbawienie immunitetu posła Leszka Millera˝. "

Mój Krasny był KONSEKWENTNY, NATARCZYWY i.... UPIERDLIWY w dobrym tego słowa znaczeniu - dążył za wszelka cenę do działania zgodnie z literą prawa - przypłacił to 2 zawałami (stresujące spory).... drugiego NIE PRZEŻYŁ, po kłótni z niekompetentnym posłem na posiedzeniu komisji sejmowej, dotyczącej orzecznictwa psychiatrycznego w rozprawach sądowych!!!!

http://www.senat.gov.pl/K4/DOK/DIAR/14/1402.htm

"Stanowisko resortu sprawiedliwości w sprawie prawnego uregulowania problemu rozpowszechniania pornografii w nowym Kodeksie karnym przedstawił dyrektor Biura Postępowań Przygotowawczych w Prokuraturze Krajowej Kazimierz Krasny."

===============================================================================

  Prokuratur o przestępczości i swojej pracy

Kazimierz Krasny

"Ostatnie kilka miesięcy nie sprzyjało możliwości ocenienia i przedstawienia środkom przekazu, a za ich pośrednictwem społeczeństwu, obiektywnych dokonań, atakże zaniedbań ibłędów w codziennej pracy prokuratorów. Do mediów trafiły, bądź też były przez nie wywołane, informacje o sprawach merytorycznie drugorzędnych, lecz nośnych ze względu na ich upolitycznienie połączone z elementami sensacji.

Prokuratura nigdy nie była ulubieńcem mediów, a prokuratorzy z różnych powodów nie cieszą się sympatią społeczeństwa.

Nie uważam się za uprawnionego do oceny pracy mediów, lecz oceniając pracę prokuratury przez pryzmat własnych doświadczeń oraz sposobu prezentowania przez prokuratorów w mediach informacji o prowadzonych przez nich sprawach, odnoszę wrażenie, że częściej chodzi im o zaprezentowanie siebie i swoich prawdziwych bądź rzekomych dokonań niż przedstawienie obiektywnej informacji.

Zdając sobie sprawę z realiów, w jakich działam, spróbuję jednak -- nie dla poprawienia obrazu naszego urzędu w odbiorze społecznym, lecz dla zorientowania tych, którzy jeszcze potrafią dokonywać ocen bez uprzedzeń do źródła informacji -- przekazać to, co w prokuraturze dzieje się w zakresie jej ustawowych obowiązków i uprawnień, niezależnie od ocen mających często podteksty polityczne. (...)
reszta w linku:
http://new-arch.rp.pl/artykul/81861_Pro … pracy.html

(...)Co wynika z faktów

Przytoczyłem fakty. Zdaję sobie sprawę, że niejeden z czytelników będzie miał w zanadrzu przykłady świadczące o złej pracy prokuratorów, błędach w ich decyzjach merytorycznych, a czasem nawet o braku obiektywizmu. Wcale mnie to nie zdziwi, gdyż takich przykładów mógłbym wymienić dużo więcej. Chodzi jednak o to, by były to zarzuty skonkretyzowane, obiektywnie przedstawione i ocenione. Jestem zwolennikiem krytyki konkretnej. Tytlko takie zarzuty pozwalają bowiem na zmianę decyzji, wyciągnięcie konsekwencji służbowych -- a w efekcie na naprawienie wyrządzonego zła.

Krytyka ogólnikowa, zwłaszcza zawierająca domieszkę upolitycznienia, nie pomaga ani społeczeństwu, ani prokuraturze. Osoby kierujące prokuraturą w pełni zdają sobie sprawę, że nie jest to twór doskonały, ichyba jako realiści nie zamierzają dążyć do osiągnięcia tej doskonałości. Chcielibyśmy natomiast, by organ ten prezentował przyzwoity poziom zawodowo-moralny i by pozwolono mu wreszcie na osiągnięcie dotychczas tylko afirmowanej, awpraktyce nie realizowanej apolityczności. Resztę zrobimy sami. --------------

Autor jest wicedyrektorem Departamentu Prokuratury Miisterstwa Sprawiedliwości "

http://74.125.77.132/search?q=cache:ecI … clnk&gl=pl

PROKURATURA I PRAWO

Z żałobnej karty
W dniu 7 listopada 2004 r. odszedł od nas niespodziewanie Dr Kazimierz Krasny, prokurator Prokuratury Krajowej, zastępca Dyrektora Biura Postępowania Przygotowawczego w Prokuraturze Krajowej.
Prokurator Kazimierz Krasny urodził się 24 lipca 1938 r. w Żywcu. W 1962 r. ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Łódzkim, uzyskując dyplom magistra prawa. W 1976 r. ukończył Podyplomowe Studium Dzienni-karskie na Uniwersytecie Jagiellońskim w zakresie dziennikarstwa. W 1979 r. uzyskał tytuł doktora praw na Uniwersytecie Łódzkim, po obronie pracy pt. „Wyjaśnienia podejrzanego jako dowód w postępowaniu karnym”, napisanej pod kierunkiem Prof. dr. hab. Janusza Tylmana. Jest Autorem wielu prac zamieszczonych w czasopismach prawniczych, głównie z zakresu prawa karnego procesowego.
W prokuraturze pracował od 1 grudnia 1962 r. do 31 grudnia 1983 r., a następnie nieprzerwanie od 1 maja 1990 r. do chwili odejścia na wieczny spoczynek.
W okresie od 9 stycznia do 16 października 1984 r. był zatrudniony w Przedsiębiorstwie „Instal” w Krakowie, a następnie do czasu powrotu w 1990 r., do prokuratury był adwokatem, kolejno w Zespołach Adwokackich w Żywcu i Krakowie.
Pracę w prokuraturze rozpoczął na stanowisku aplikanta ówczesnej Prokuratury Powiatowej w Żywcu. W dniu 1 grudnia 1964 r., po zdaniu egzaminu prokuratorskiego, został powołany na stanowisko asesora, a w 1965 r. na stanowisko podprokuratora Prokuratury Powiatowej w Żywcu. W dniu 18 listopada 1971 r. został mianowany podprokuratorem, a w dniu 14 lipca 1972 r. wiceprokuratorem Prokuratury Wojewódzkiej w Krakowie. Po powrocie do prokuratury, z dniem 1 maja 1990 r. został powołany na stanowisko prokuratora Prokuratury Wojewódzkiej w Krakowie, a z dniem 4 maja 1990 r. na stanowisko prokuratora w Ministerstwie Sprawiedliwości. Po dokonanych w latach dziewięćdziesiątych zmianach organizacyjno-ustrojowych w prokuraturze, z dniem 1 lipca 1993 r. został powołany na stanowisko prokuratora Prokuratury Apelacyjnej w Warszawie, z jednoczesnym delegowaniem do Ministerstwa Sprawiedliwości, a z dniem 8 sierpnia 1996 r. na stanowisko prokuratora Prokuratury Krajowej. W 1990 współtworzył Departament Prokuratury Ministerstwa Sprawiedliwości.
W okresie zatrudnienia w macierzystej prokuraturze, kilkakrotnie był de-legowany do wykonywania czynności w innych jednostkach organizacyjnych prokuratury, i tak: w 1966 r. przez okres sześciu miesięcy był delegowany do Prokuratury Wojewódzkiej dla m.st. Warszawy, w latach 1969–1971 do Prokuratury Wojewódzkiej w Krakowie, a w okresie od 14 września 1977 r. do 30 października 1978 r. do Prokuratury Wojewódzkiej w Tarnobrzegu.
W okresie zatrudnienia w Ministerstwie Sprawiedliwości pełnił funkcje wicedyrektora Departamentu Prokuratury, z jednoczesnym wykonywaniem obowiązków naczelnika Wydziału Postępowania Przygotowawczego, a także okresowo Naczelnika Wydziału Ułaskawień. W okresie od 12 sierpnia 1996 r. do 21 sierpnia 2001 r. pełnił obowiązki Dyrektora Biura Postępowania Przygotowawczego Prokuratury Krajowej, a od dnia 1 grudnia 2002 r. Zastępcy Dyrektora tego Biura.
Kazimierz Krasny był wybitnym prokuratorem, znakomitym znawcą prawa karnego materialnego i procesowego, a jednocześnie wzorowym prokuratorem praktykiem, posiadającym umiejętność wykorzystania zdobytej ciężką pracą wiedzy teoretycznej w praktyce śledczej i oskarżycielskiej. Dla aplikantów i młodszych kolegów był wspaniałym patronem i nauczycielem bowiem posiadał wysoko cenione walory dydaktyczne i wychowawcze. Dlatego był nie tylko wykładowcą dla aplikantów, prokuratorów i sędziów, ale także nauczycielem akademickim, ostatnio w Krakowskiej Szkole Wyższej im. A. Frycza Modrzewskiego.
Na co dzień cechowało Go wysokie poszanowanie prawa oraz poczucie honoru i godności zawodu prokuratora. Tym wartościom pozostawał nie tylko wierny, ale w sytuacjach krytycznych, których w okresie kilkudziesięcioletniej służby w prokuraturze nie zabrakło Mu, potrafił ich bronić, również za cenę utraty stanowiska, czego częściowym dowodem jest przegląd Jego drogi zawodowej.
Prokurator Kazimierz Krasny był także wspaniałym Kolegą o rzadko spotykanej umiejętności nawiązywania bezpośredniego kontaktu. Ta Jego szczególna cecha osobista, łączona z życzliwością i gotowością niesienia pomocy, zjednywała Mu przychylność i sympatię w całym środowisku prokuratorskim. W środowisku był również znany ze swej życiowej pasji rowerowej. Rowerem przemierzył w gronie kolegów, a ostatnio najczęściej samotnie, bez mała pół świata. Cześć związanych z tym przygód opisał w 1992 r. w książce pt. „Na rowerze do Jugosławii” (Katowice 1992).
W dniu 15 listopada 2004 r. został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. W Jego ostatniej drodze towarzyszyli Mu przyjaciele i koledzy ze wszystkich środowisk prawniczych z całego kraju.
Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 listopada 2004 r. prokurator Prokuratury Krajowej Kazimierz Krasny został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla wymiaru sprawiedliwości.


Cześć Jego pamięci

Aniu, dla Twojego Tatusia zapalam światełko...

samograj napisał:

Dziś Tata ma urodziny.... skończyłby 71 lat!!! ;(

Światełko i modlitwa ode mnie dla Twojego Tatusia Aniu... [*]

Bardzo mi się podoba, zrobiliście kawał dobrej roboty.
Podziwiam Was.

samograj napisał:

Do Zobaczenia w wersji do posłuchania. Śpiewa moja najstarsza córka, , chórki to mój sąsiad i Jego córka, a w melodie wplecione sa słowa mojego Taty "wyłuskane" ze starych nagrań video.

Aniu Kochana, śliczna piosenka, brawa dla Was.

Niech Kazimierz Krasny nie zniknie nigdy z naszej pamięci.

Skopiuj poniższy link i prześlij go bliskim, aby zapalili kolejne znicze pamięci.

http://wirtualnyznicz.pl/zapal.html?pid=44603

Bardzo przeżyłam  smierć mojego Taty.....przez 3 lata nie mogłam się pozbierać....mój ukochany, względnie młody, wysportowany, w pełni sił witalnych ojciec nagle odszedł....w lipcu obchodziłby 70-te urodziny



Zaraz po jego śmierci napisałam wierszyk (marna poezyja), ale miałam przygotować mowę... podziękowanie za nadanie Tacie pośmiertnie Orderu Odrodzenie Polski i...takie mi się rymy ułożyły:
DLA TATY
(wiersz napisany tuż przed pogrzebem)
Serce Twoje już "wysiadło"!!!
Zbyt nagle to na nas spadło!!!
Jakże trudno w to uwierzyć,
że nasz KRASNY może nie żyć!!!
Nikt spod kosy nie da dyla,
ale czy to dobra chwila???
Czy nie mogłeś tam załatwić
odroczenia, apelacji???
Ufam, że po tamtej stronie
to początek, a nie koniec!!!
Śmierć nagrodą jest nie karą
i dlatego nie wracają
stamtąd ludzie zasłużeni.
Tam im lepiej niż na ziemi.
W Niebie SĘDZIA SPRAWIEDLIWY,
tak Łaskawy i Życzliwy,
grzebiąc w pliku Twoich akt
wydał wyrok: "Będzie tak:
za Twą dla każdego miłość,
szczodrość, dobroć i uczciwość,
ciężką harówę dla kraju
zaprowadzę Cię do raju!!!"

WIERSZ JEST W WIĘKSZOŚCI OPARTY NA TERMINOLOGII PRAWNICZEJ , Z RACJI ZAWODU TATY!!!

Potem przezywałam tak potworny żal, tak strasznie mi taty brakowało, że irracjonalnie zaczęłam mieć do Niego przetensję, że ot tak sobie umarł.....i powstało to:

"DO ZOBACZENIA"

W dzień, w noc całymi latami,
pracy w brud lecz myślą z wnukami.
Dom nasz i świata przestrzenie,
słońca blask, kochałeś szalenie.

Planowałeś długo żyć*, przynajmniej sto lat, (no może mniej)
Obiecałeś z nami być przynajmniej sto lat!!!
Wyruszyłeś w podróż swą, jak zawsze.**
Zostawiłeś samych nas na zawsze, na zawsze!!!

Każdy, kto był w potrzebie
zawsze mógł liczyć na CIEBIE.
Śmiech, żart - lekarstwo na wszystko.
GDZIE TEN CZAS, GDY BYŁEŚ TAK BLISKO???

Planowałeś długo żyć, przynajmniej sto lat, (no może mniej)
Obiecałeś z nami być przynajmniej sto lat!!!
Wyruszyłeś w podróż swą, jak zawsze.
Zostawiłeś samych nas na zawsze, na zawsze!!!

DZISIAJ, GDY CIEBIE NIE MA
PIEŚŃ TĘ WZNOSIMY DO NIEBA:
"TRWAJ TAM I CZUWAJ NAD NAMI
W DZIEŃ, W NOC USŁANĄ GWIAZDAMI!!!

Planowałeś długo żyć, przynajmniej sto lat, (no może mniej)
Obiecałeś z nami być przynajmniej sto lat!!!
Wyruszyłeś w podróż swą, jak zawsze.
Zostawiłeś samych nas na zawsze, czy na zawsze ???
Do zobaczenia !!!

na podstawie pieśni "Piotr" Z. PRAISNERA

*) to były częste słowa mojego taty, robił wszystko, żeby długo żyć, dbał o siebie, uprawiał sport...niestety nie przewidział tego, że banalna sprzeczka w Sejmie może doprowadzić go do stresu tak silnego, że serce nie wytrzyma....
**)tata potrafił z dnia na dzień wyjechać w podróż rowerem po świecie. po prostu wybierał sie do biura podrózy by czegos dla siebie poszukać i ...juz na drugi dzień go nie było....Okrążył 4 razy równik!!!
Umarł w ten sam sposób...jeszcze wieczorem robiliśmy sobie wspólne zdjęcia...rano już nie żył (jakość beznadziejna, bo to była nowa komórka dziadka i , Jasiek się bawił w fotografowanie, ale zapomniał zdjąć folię z obiektywu:



tutaj jest link do postu na Dogomanii, w którym są zdjęcia ilustrujące niejako ten wiersz:
http://www.dogomania.pl/forum/showpost. … tcount=272

http://www.dogomania.pl/forum/showpost. … tcount=285

Jak wyrzut sumienia stoi na szafeczce taty laurka, którą moje dzieci zrobiły dziadkowi na 66-te urodziny => czarne tło, napisy złotym i srebrnym żelpenem...kto by pomyślał, że to będzie jego ostatnia laurka...aż ciarki mnie przechodzą:



Niestety nie spełniły się życzenia!!!!



A te rymy napisałam rok temu, w dniu urodzin, kiedy akurat byłam na terapii i powoli próbowałam się oswoić z Taty odejściem...na każdych zajęciach relaksacyjnych z muzyką zawsze w wyobraźni miałam mojego Tatę, do którego biegnę, który jest gdzies w oddali...MUSIAŁAM GO WRESZCIE POGRZEBAĆ ...POZWOLIĆ MOIM EMOCJOM NA BYCIE Z NIM W INNYM WYMIARZE (to dała mi terapia)

DZISIAJ BEZUSTANNIE SZLOCHAM:
ZROZUMIAŁAM JAK CIĘ KOCHAM!!!
BRAK MI TWOJEGO ODDECHU,
BRAK DOTYKU, BRAK UŚMIECHU.

JAK ZŁY KOSZMAR WRACA CHWILA,
GDY ZASNĄŁEŚ W MYCH RAMIONACH!!!
NIE WIEDZIAŁAM, ŻE JUŻ KONASZ......
UTONĄŁEŚ W BARWACH LILA....

TAK BYM CHCIAŁA SIĘ OBUDZIĆ,
ŻEBY JUŻ MI SIĘ NIE ŚNIŁO,
CO OKRUTNĄ TRAUMĄ BYŁO!!!
TATO, CHCĘ CIEBIE PRZYTULIĆ!!!

POCZUĆ CIEPŁO TWEGO CIAŁA,
TAK, JAK , KIEDY BYŁAM MAŁA
BRAŁEŚ MNIE W RAMIONA SWOJE!!!
GDZIE SĄ TERAZ DŁONIE TWOJE???

"NON OMNIS MORIAR" TO SPRAWIA....
CZUJĘ, ŻE Z LILA OTCHŁANI
TWA DUSZA DO MNIE PRZEMAWIA:
"JESTEM TU PRZY TOBIE , ANIU!!!"