Ogłoszenie

"KONICZYNKA" czyli FORUM z nadzieją na lepsze jutro...
...jest miejscem wymiany doświadczeń, wspierania się w chorobie, doradzania, podtrzymywania na duchu...
Glejak to trudny przeciwnik, walczmy razem =>
"Niech nasza droga będzie wspólna...", jak mówi JPII słowami umieszczonymi na dole bannera.
Zarejestrowani użytkownicy mogą korzystać z szybkiej pomocy, pisząc o swoim problemie w ChatBoxie.
Polecamy fora o podobnej tematyce:
forum glejak - to istna skarbnica wiedzy i mili, zawsze chętni do pomocy userzy i ekipa
oraz forum pro-salute - gdzie jest wiele wątków pobocznych, towarzyszących chorobie nowotworowej...

Drogi Gościu, umacniaj swoją wiarę, nie trać nadziei i... kochaj z całych sił!!!
samograj

#1 2008-08-27 12:29:32

 samograj

Administrator

5574523
Skąd: Kraków
Zarejestrowany: 2008-08-14
Posty: 1035
WWW

Glejaki- podział wg: typów komórek, złośliwości, lokalizacji + objawy.

Glejaki łac. glioma, l.mn. gliomata z nowołac. glia - „glej” z gr. γλία (glía) -
1. „klej”,
2. „coś lepkiego / śliskiego / tłustego” + -oma - przyrostek oznaczający zmianę guzowatą -
grupa nowotworów centralnego układu nerwowego wywodzących się z komórek glejowych
(stanowiących zrąb tkanki nerwowej i pełniącej wobec neuronów funkcje podporowe, odżywcze oraz naprawcze).



Podział glejaków wg typów komórek
Do najważniejszych i najczęściej występujących glejaków należą



Glejaki zarodkowe

 

-rdzeniak (łac. medulloblastoma) - występuje zwykle u dzieci, lokalizując się w móżdżku, choć bywa rozpoznawany także u dorosłych. Charakteryzuje się szybkim rozrostem, jest promienioczuły.

Nowotwory gleju gwiaździstego (ok. 75% glejaków)



-gwiaździak włosianokomórkowy czyli gąbczak (łac. astrocytoma pilocyticum seu spongioblastoma) najłagodniejsza pod względem histopatologicznym postać glejaka, występująca w okolicy nerwów wzrokowych, podwzgórza i pnia mózgu. Guz jest wyraźnie odgraniczony od otoczenia. Wzrost dość szybki.

-gwiaździak włókienkowy (łac. astrocytoma fibrillare) - występuje u dorosłych, wzrost stosunkowo powolny, zwykle umiejscowiony w półkulach mózgu i pniu mózgu, czasem w rdzeniu kręgowym. Często w części centralnej guza widoczna jama. Niepromienioczuły.

-gwiaździak tucznokomórkowy (łac. astrocytoma gemistocyticum) - występuje u dorosłych w półkulach mózgu, przebieg szybszy niż gwiaździaka włókienkowego.

-glejak wielopostaciowy (łac. glioblastoma multiforme) - jest najczęstszym (ok. 50%) złośliwym nowotworem wywodzącym się z tkanki glejowej, rosnącym w półkulach mózgu, najczęściej w płacie czołowym i skroniowym. Obraz histopatologiczny urozmaicony, charakterystyczne są duża atypia (złośliwość histologiczna), obszary martwicy i liczne patologiczne naczynia krwionośne, które mogą stać się źródłem wylewu krwi do mózgu. Guz rośnie szybko, często szerzy się poprzez spoidło wielkie na przeciwległą półkulę mózgu (tzw. obraz "motyla" w badaniach obrazowych), może dawać przerzuty w obrębie centralnego układu nerwowego drogą płynu mózgowo-rdzeniowego lub krwionośną. Nowotwór o umiarkowanej promienioczułości. Szczyt zachorowalności to V i VI dekada życia, z niewielką przewagą mężczyzn..

Nowotwory gleju skąpowypustkowego (ok. 10% glejaków)



-skąpodrzewiak (łac. oligodendroglioma) - rośnie najczęściej w okolicy płatów czołowych mózgu w istocie białej. Mimo powolnego wzrostu, może we wczesnej fazie rozwoju szerzyć się przez spoidło wielkie na przeciwległą półkulę mózgu(obraz "motyla" w tomografii komputerowej). W późniejszych okresach rozwoju nacieka korę mózgu i oponę pajęczą. Pod względem histologicznym opisywany jest jako przypominający wyglądem "żabi skrzek", z charakterystycznymi mikrozwapnieniami (widocznymi także na radiogramach) i licznymi naczyniami krwionośnymi. Występuje u dorosłych, dwukrotnie częściej u mężczyzn.

Nowotwory gleju wyściółkowego (ok. 7% glejaków)


Guzy te wywodzą się z komórek wyściółki komór mózgu i wyściółki kanału środkowego rdzenia kręgowego.



-wyściółczak (łac. ependymoma) - pojawia się u dzieci i młodych dorosłych. Charakterystyczną strukturą histologiczną jest rozetkowaty układ komórek guza wokół naczyń (pseudorozetki) lub wokół przestrzeni wypełnionej rzęskami. Guz rośnie dosyć wolno.

-wyściółczak śluzowo-brodaweczkowaty (łac. ependymoma myxopapillare) - guz lokalizuje się najczęściej w okolicy stożka końcowego rdzenia kręgowego, nici końcowej (łac. filum terminale). Guz przebiega łagodnie, po usunięciu chirurgicznym zwykle nie pojawiają się wznowy.

Podział glejaków wg złośliwości (grading)



Glejaki zostały sklasyfikowane przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) wg ich złośliwości, która determinuje patologiczny rozwój guza:

-niski stopień złośliwości to komórki wysoko dojrzałe, zróżnicowane, o małym stopniu proliferacji, dobrze rokujące

-wysoki stopień złośliwości to komórki niezróżnicowane lub anaplastyczne, szybko rosnące, mogące naciekać sąsiadujące tkanki, występują liczne ogniska martwicy, nadmierna proliferacja naczyń krwionośnych. Ich rokowanie jest gorsze.

Klasyfikacja złośliwości glejaków wg WHO składa się z 4 stopni, od łagodnych (I) do najbardziej złośliwych (IV)


I — np. gwiaździak włosianokomórkowy czy wyściółczak śluzowo-brodaweczkowaty
II — np. gwiaździak włókienkowaty, skąpodrzewiak, wyściółczak
III — np. gwiaździak anaplastyczny
IV — np. glejak wielopostaciowy (najczęstszy glejak u dorosłych), rdzeniak
Rokowanie w stopniu IV jest najgorsze, ze średnim przeżyciem ok. 4 miesięcy.
Pamiętajcie, to są tylko statystyki, osobiście znam wiele osób, które żyją znacznie dłużej, nawet powyżej 2 lat . każdy przypadek jest inny.

Podział glejaków wg lokalizacji


Przebieg, objawy, lokalizacja i rodzaje glejaków występujących u dzieci różnią się od glejaków, na które chorują dorośli. Ok. 3/4 guzów u dzieci rośnie podnamiotowo (poniżej namiotu móżdżku), natomiast u dorosłych ok. 70% przypadków stanowią guzy nadnamiotowe.

Objawy kliniczne


Objawy kliniczne zależą w pierwszej kolejności od umiejscowienia guza i obejmują



-objawy ogólne (objawy wzmożonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego - bóle głowy, nudności i wymioty najbardziej nasilone rano, zespół psychoorganiczny - osłabienie sprawności umysłowej, zaburzenia pamięci, uogólnione napady padaczkowe; obrzęk mózgu)

-objawy ogniskowe, specyficzne dla lokalizacji guza (niedowład, zaburzenia czucia, zaburzenia mowy, wzroku, słuchu, objawy móżdżkowe - np. zaburzenia równowagi, uszkodzenie nerwów czaszkowych, ogniskowe napady padaczkowe)

Leczenie


Im guz jest bardziej odgraniczony od sąsiadujących tkanek, a tym samym mniej rozlany (naciekający), tym łatwiejszy jest chirurgiczny zabieg usunięcia (resekcja). 
Poddając się operacji warto szukać takich ośrodków, które dysponując odpowiednim sprzętem - neuronawigacja, śródoperacyjny RM lub USG oraz najnowsza metoda wykrywania resztek glejaka  w trakcie operacji zwana ALA-1 (podawanie choremu znacznika dobę przed operacją, który lokalizuje się w komórkach glejaka i świeci pod wpływem światła niebieskiego- tę terapię zaczyna od września 2008r. Klinika Neurochorurgii Nowotworów Układu Nerwowego w Warszawie.)
Stosuje się również chemioterapię standardową (PCV) i niestandardową (TEMODAL, AVASTIN, TERCEWA, SOMATOSTATYNA), radioterapię (brachyterapia i teleradioterapia, w tym gamma knife) oraz terapie eksperymentalne - m.in. terapie genowe, immunoterapie czy wirusoterapie (więcej na www.glejak.pl z prawej strony są linki)

Epidemiologia



W Polsce na nowotwory centralnego układu nerwowego w 2002 roku zachorowało 1812 mężczyzn (wskaźnik surowy: 9,7 na 100 000 mieszkańców) i 1546 kobiet (wskaźnik surowy: 7,8 na 100.000 mieszkańców). Umieralność wynosiła odpowiednio: 1291 mężczyzn (6,9:100000) i 1148 kobiet (5,8:100000)[potrzebne źródło]. W Polsce guzy mózgu stanowią 9. przyczynę zgonów nowotworowych u mężczyzn i 13. u kobiet. Glejaki stanowią ok. 70% wszystkich nowotworów wewnątrzczaszkowych i główną przyczynę zgonów w tej grupie guzów. U dzieci guzy mózgu stanowią po białaczkach jedną z częstszych chorób nowotworowych (ok. 20% wszystkich nowotworów wieku dziecięcego).


Historia


Pierwsze opisy obrazu mikroskopowego tych guzów z 1869 roku wiążą się z nazwiskiem niemieckiego patologa Rudolfa Virchowa (1821-1902). Współczesne klasyfikacje histogenetyczne tych guzów są rozwinięciem prac amerykańskich badaczy Percivala Baileya (1892-1973) i Harveya Williama Cushinga z 1926 roku, wiążące wygląd komórek nowotworowych z wyglądem komórek powstających podczas rozwoju układu nerwowego. Kolejne klasyfikacje, m.in. Wildera Gravesa Penfielda (1891-1976) z 1931 r. różniły się jedynie nazewnictwem guzów. Szerzej stosowanym systemem podziałów guzów centralnego układu nerwowego była klasyfikacja z 1952 roku sporządzona przez irlandzko-amerykańskiego patologa Jamesa Watsona Kernohana (ur. 1897) i George'a Pomeroya Sayre'a (ur. 1911), którzy wprowadzili uproszczenia do poprzednich klasyfikacji i określanie złośliwości każdej grupy guzów w czterostopniowej skali rangowej. Od 1979 używana jest klasyfikacja histologiczna guzów mózgu Światowej Organizacji Zdrowia, która w pierwszym wydaniu została opracowana głównie przez niemieckiego patologa Klausa-Joachima Zülcha (ur. 1910) i amerykańskiego patologa Luciena J. Rubinsteina.


pozdrawiam, samograj 
Jeżeli nie znasz ojca choroby, pamiętaj, że jej matką jest zła dieta.

http://img118.imageshack.us/img118/4660/70793357ye1.jpg http://img300.imageshack.us/img300/7097/bannerpiesportretymalyia4.jpg http://img398.imageshack.us/img398/5507/ogarpolskimg6.jpg

Offline

 

Stopka forum

RSS
Powered by PunBB
© Copyright 2002–2008 PunBB
Polityka cookies - Wersja Lo-Fi


Darmowe Forum | Ciekawe Fora | Darmowe Fora
https://szamboczerwionka.pl/ hotele w Ciechocinku fizjoterapeuta ursus zwykłe żarówki wrocław